O trudnych wyborach, z przymrużeniem oka

Był sobie młodzieniec.

Pokochał on dwie niewiasty. Blondynkę i szatynkę.Obydwie przecudnej urody.

Żyli w kraju, gdzie wielożeństwo jest karalne, w trójkącie żyć nie chcieli, a młodzian ów należał do tych, co zdecydować się nie potrafią i z lekka mało dojrzały był. 

Miał on jednak kochającą matkę.

Udał się do niej, by w mądrości swej mu doradziła.

- Którą z nich pojąć za żonę?- pytał

Matka milczała chwilę, a potem rzekła:

- Każ im obydwu bochen chleba upiec. Nie będzie to jednak bochen byle jaki. Mają doń włożyć garść pajęczyn. Potem powiem Ci co dalej.

Chłopak przekazał wiadomość swoim ukochanym, a te powróciły do swych rodzinnych domów i chciały zabrać się za wykonywanie zadania.

Blondynka, mimo szczerych chęci, nie mogła upiec kołacza, bowiem w chacie nie znalazła ani nitki pajęczyny.

Szatynka pozbierała pajęczyny z kątów i zarobiła ciasto. Po wyrośnięciu zabrała się do formowania i wypiekła piękny bochenek chleba. Zadowolona z siebie poszła spać.

Dnia następnego udałą się do domu młodzieńca, gdzie czekała już blondynka, chłopak i jego matka. 

- A teraz pokażcie wasze wypieki- zaordynowała matka

Szatynka położyła lśniący, pachnący bochenek na stole i zadowolona spojrzała na swojego ukochanego. 

Blondynka stała zasmucona, z rękami splecionymi za sobą.

- A gdzież twój kołacz?- zapytał młodzieniec jasnowłosą dziewczynę

- Nie mam.- odparła

-Czemu?- zadała jej pytanie matka- Czyżbyś nie umiała piec chleba?

- Umiem, ale nie znalazłam w domu choćby nitki pajęczej nici- odpowiedziała spuszczając wzrok

Matka młodziana uśmiechnęła się i patrząc na dziewczyny powiedziała do swojego syna:

- Teraz mam nadzieję wiesz, którą z nich pojąć za żonę

Chłopak spojrzał na nią i powiedział:

- Wiem- tę, która sprostała zadaniu!

- Mylisz się, mój synu. Cóż z tego, że upiekła, skoro w domu jej pełno pajęczyn- znać, że gospodyni może i zaradna, ale fleja i na miotle to może lata, a nie chałupę sprząta.

Wybrał więc tę, która bochna z pajęczyną nie upiekła.

Za to miał mieć w niej wzorowo dbającą o czystość domu niewiastę, do tego szczerą i na dodatek uczciwą, bo mogła przecież chleb upiec, nie wyznając prawdy, że potrzebnego składnika w domu nie posiada...